En ook hoera voor Maxima….. de nieuwe koningin

Vanaf het moment dat we weten dat Koningin Beatrix op 30 april na ruim 30 jaar zal aftreden is Nairobi in rep en roer.
Dit moet gevierd worden en als je dan in het buitenland woont moet je dat minstens zo serieus nemen als dat je in Nederland woont.

Druk wordt er heen en weer gebeld tussen de ambassade en de Nederlandse school. Het bestuur en het leerkrachten team overleggen. Nog maar eens bellen naar de ambassade om te horen van hun plannen en o,ja de HIK (Holland in Kenia) moeten we ook niet vergeten.

Na een hoop telefoontjes, speculaties en informele gesprekken met vrienden en bekenden wordt duidelijk dat de ambassade een borrel geeft voor de Nederlandse gemeenschap, zonder kinderen.

Direct wordt er besloten dat zo’n belangrijke gebeurtenis in de Nederlandse geschiedenis ook voor de Nederlande kinderen groots gevierd moet worden en dus besluiten we om met de school een programma voor de kinderen van school, ouders, broertjes en zusjes te organiseren.

Er is geen budget, we zoeken naar sponsors, bedenken spellen, rommelen in kisten voor de aankleding en roepen alle ouders op zich in te zetten voor en tijdens deze dag.

De twee weken in aanloop tot 30 april verlopen hectisch, iedereen is druk. Het rad van avontuur wordt in elkaar getimmerd, ouders leuren bij winkels in het shoppingcentre voor mooie prijzen, er worden meer dan 1000 poffertjes gebakken en de hulpen worden ingezet om 200 kilo aardappels te schillen, snijden en voor te bakken. Thuis zingen de kinderen de hele dag ‘ons koningslied’. Gijs kent het na een paar dagen van A tot Z, Naut humt wat met Gijs mee en zet vol in als het gaat over Maxima… de nieuwe koningin. Siem danst tot zijn voeten er pijn van doen.

Daarnaast hebben we de dagen voor 30 april een belangrijke opdracht. Wat gaan we verkopen, hoeveel moet het opbrengen en vooral: Laten we de spullen van een ander verkopen, dan kan ik mijn eigen spullen bewaren en toch geld verdienen! “ Pap kunnen we die schoenen van jouw verkopen? Mam die loopwagen van Siem kan toch wel weg!”

Op maandag oefenen we met alle kinderen van school het ensemble, belangrijk want morgen komt de NOS filmen voor de live uitzending in Nederland.
Op dat moment vinden we het vooral grappig, maar geloven we vooral niet dat er ook daadwerkelijk iets zal worden uitgezonden. (voor degene die het nog niet gezien hebben: http://nos.nl/video/501457-inhuldiging-ook-in-kenia-gevierd.html)


Op 30 april beginnen we s’ morgens om 7 uur met het opbouwen van de tent, de catering en de versiering. Alles wordt in gereedheid gebracht voor deze grote dag.
De zon schijnt volop, groot en klein verschijnt in het oranje…. Het is feest!

De vrijmarkt is in volle gang, je kan gaan voor een massage, suikerspin of een portie popcorn. De kinderen zijn druk met de oranje spelen en de lokale staf is druk met het beoordelen van de oranjetaarten. Vol overgave beoordelen ze de verschillende taarten op smaak, geur, decoratie en natuurlijk smaak. Er worden aantekeningen gemaakt, overleg gepleegd en moeilijk gekeken.

Om 10 uur staat ere en cameraploeg voor Kim haar neus. Wat is het programma en wie van de kinderen mogen ze interviewen?
De ambassadeur wordt ook gesignaleerd. De kinderen maken zich klaar voor het koningslied, de ambassadeur praat, deelt spellen en oranje tompoucen uit…

De muziek wordt ingezet en terwijl de peuters en kleuters het terrein op komen lopen, deinen de oudere kinderen mee op het muzikale intro van het lied. Wanneer het lied wordt ingezet, lopen de rillingen over onze ruggen. Wat zijn we trots.

In de bibliotheek en in een van de lokalen zien we de abdicatie en de balkonscene op groot scherm. Langzaam dringt de lucht van versgebakken patat en poffertjes de zaal binnen.

Het duurt dan ook niet meer lang voordat iedereen buiten op het gras zit of ligt te genieten van de Hollandse happen.

Om 15.00 uur trekken we de deur achter ons dicht. Het was een mooie ochtend. Even naar huis om de beentjes te strekken en dan door naar de residentie.
Helaas zit dat er voor Alexander niet in, hij zit tegen die tijd alweer in het vliegtuig richting Dubai.
Kim gaat nog wel met de voeten van de vloer. Volledig gesloopt kan ze gelukkig de volgende dag rustig aan doen, lang leve Koning Willem Alexander, lang leve 1 mei, dag van de arbeid!

Op 2mei gaan we weer snel over naar de orde van de dag. We werken en gaan naar school. Voor dat we het weten, hebben we alweer een lang weekend vrij. Het laatste lange weekend voor de zomervakantie.

Zoals eerder vermeld, hebben we in januari 2013 besloten de komende tijd nog veel en vaak van prachtig Kenia te genieten.
We kiezen voor Samburu, een behoorlijk eind rijden, maar dan heb je ook wat.

Onderweg hebben we de leukste gesprekken. Naut legt aan het hele gezin uit waar iedereen vandaan komt: “ Mam jij komt uit oma, Gijs komt uit mama, ik kom uit mama, Siem komt uit mama en papa!? Jij?!?! Jij komt uit ….. een EI!
Tot zover de theorieen van Naut

Er worden veel vragen gesteld en er wordt gezongen. De tijd gaat snel en dus zijn we binnen vijf uur bij de poorten van het park. We worden meteen begroet door een kudde olifanten en een groep giraffen (van het soort dat alleen in Samburu te vinden is). Het weer werkt goed mee, het is warm. Na de lunch wordt er gezwommen waarna we met “Samburu”
(volgens de kinderen de naam van de beste man) op zoek gaan naar het luipaard en de leeuw. Vol vertrouwen volgen we het pad dat de beste man ons wijst. Hij ziet sporen en weet hoe vers ze zijn, dit belooft wat…

“Samburu” leert onze mannen met pijl en boog schieten, werpen met speren en het verjagen van de apen in en om het kamp door met een kaptapult en stenen op deze onschuldige wezens te schieten. Heel veel leukers dan dat kunnen onze mannen niet verzinnen en dus staan ze iedere vrije minuut van de dag aan de jurk van “samburu” te trekken om hem zijn katapult te ontfutselen en aan het werk te gaan!

Helaas zijn we na 2 dagen fanatiek spotten en gamedriven geen luipaard of leeuw rijker, onze tijd komt vast nog. Al de andere dieren en de prachtige omgeving maakten ook deze safari weer tot een onvergeetelijke.



We spreken jullie snel weer.

Liefs Alexander, Kim, Gijs, Naut en Siem