Our house is a very, very, very very fine house…

Zondagavond 22.00 uur Nederlandse tijd, het zou er nu toch wel ongeveer moeten zijn. Een uurtje later, we checken nog een keer, nog steeds niks, 24.00 uur helaas. Met een licht gevoel van teleurstelling je bed ingedoken om vanmorgen de conclusie te moeten trekken dat Alex en Kim zijn afgestapt van hun wekelijkse update van het wel en wee of Kenyan live.

Niks is minder waar…
Misschien met een sluimerend voorgevoel in het achterhoofd gistermiddag al de te plaatsen foto’s op de computer gezet, website formaat gemaakt en geselecteerd om ze dan vervolgens in de avond alleen nog maar achter het verhaal te plakken.

Het regent de afgelopen dagen, veel en vaak. Iedere keer als de regen zich aandient voltrekt er in huize van Schie hetzelfde ritueel. We rennen door het huis om de ramen die sluiten te sluiten, de was binnen te halen, een afwasbak te plaatsen op één van de kastjes in de keuken, een tweede bak op de grond in de keuken om het water komend via het lekkende dakraam op te vangen en voor de deur van Elisabeth haar kamer wordt een emmer gezet om de neerkomende regen, die via de kapotte regenpijp met een noodgang neerklettert op de grond, vervolgens opspat richting de kier onder de deur van Elisabeth haar kamer om uiteindelijk haar hele kamer blank te laten staan, op te vangen. Tijd geklokt op 2 minuten en 34 seconde, schade meestal wat natte was en hier en daar wat nattigheid rondom de emmers en wasbakken die toch net iets meer naar rechts of links hadden moeten staan.

Met al deze regen zou je zeggen dat de energie limitering ook teneinde zou moeten zijn. Dat klopt, de overheid heeft officieel kenbaar gemaakt dat de structurele energielimitering voorbij is en dat er op, voor ons maandag, woensdag en vrijdag gewoon weer stroom is. Dit weekend gooien we dan ook de hele diepvries vol brood, vlees en vis, laten onze telefoons leeglopen en gebruiken de computer op de batterij zonder daar bij na te denken…… FOUT, heel FOUT...

Als je dacht dat structurele energielimitering lastig is dan klopt dat, maar nog veel lastiger is onaangekondigde energielimitering…en daar was die dus…… gisteravond onvoorbereid…. Om 18.00 uur PATS alles uit… met een volle diepvries… en dus geen stukje op de site….. om 20.00 uur in bed en vandaag een hoop vlees en vis te eten uit de ontdooide diepvries….

Zo zijn er de afgelopen weken nog meer onverwachte verrassingen onze kant op gekomen. Zo berichtten we jullie een aantal weken geleden over de onverwachte tijdelijke sluiting van onze sportschool. Op 12 oktober was deze nog steeds gesloten en vorige week kwam het hoge woord eruit, onverwacht en toch weer een verrassing, de sportschool is failliet, zelfs in 2012 kunnen wij de teruggave van onze vooruitbetaalde 3 maanden sportschool contributie wel op onze buik schrijven.

Een andere onverwachte verrassing van afgelopen week was maandag het telefoontje van de baas van de baas van de baas van de baas van Julius van Villa care. Of eigenlijk belden we zelf en kwam de baas, van de baas van de baas van Julius van Villa Care met de verlossende woorden dat er toestemming is om een begin te maken met de vloer van de douchebak en dat we zelf een afspraak kunnen maken met de klusjesman. De klusjesman is gebeld, de afspraak staat in de agenda voor vandaag, niet om te beginnen maar om te horen wanneer de klusjesman in de loop van deze week gaat beginnen, dat gaat nog wel even duren. Wij bereiden ons voor op nog mimimaal tot de kerst in de ochtend ongeveer twee keer tien minuten eerder op staan om tijdens het douchen met één van onze voeten het neerkomende water richting de afvoer te schuiven.

Wij laten ons niet meer te veel afleiden door mannetjes en afspraken en besteden onze tijd nuttig op de GET AWAY beurs. “The nicest of Nairobi is leaving it” en met deze leus in mind verzamelen we bij alle kraampjes verwoed brochures, prijslijsten en mooie aanbiedingen. Van privé eilanden, tot bush diners, van tented camps met privé zwembaden voor iedere tent tot kidsclubs alles verdwijnt in onze tas. Het enige wat ons zorgen baart is hoe de hoeveelheid leuke dingen en onze tijd in Kenia met elkaar te verenigen zijn, komt tijd komt raad.

Op zondag bezoeken we het Afrika museum van Afrika. Dorpen van kikoi, kikuyu, Lua, masai alles is nagebouwd, een schrijnend contrast met de luxe accommodaties van de GET AWAY beurs de dag ervoor. Gijs begrijpt er niks van en vraagt bij elk dorp waar de mensen dan moeten wonen. “Dit is voor de koeien, dit voor de schapen en dit voor de geiten….”Op de bordjes staat boys hut, 1st wife hut and grandmothers hut….

Het relativeert…… Our house is a very, very, very, very fine house


Tot snel
Alexander, Kim, Gijs en Naut