Celebrate good times come on!

De kop is er weer af, de kinderen weer naar school, Alexander weer druk aan het werk en Siem en Kim gewend aan het leven thuis.

Gijs en Naut mogen op school trakteren omdat er een broertje geboren is. Vol trots gaan ze met lange vingers versierd met muisjes ALLE kinderen van de school langs! Siem komt ook langs en wordt bedolven onder de ‘door de kinderen zelf in elkaar geknutselde knutsels’ en kinderen die hem willen knuffelen en bewonderen. Onze kleinste man is ondertussen wel wat gewend met twee van die grote broers en laat het, zonder ook maar één kick te geven, allemaal over zich heen komen.

Op zaterdag 3 september rollen we van het ene feest in het andere! We beginnen met de opening van het schooljaar met oud Hollandse spelletjes, spijkerpoepen, spaghetti race en koekhappen. Gijs en Naut blijven de hele ochtend om nog een broodje kroket weg te werken, te knutselen en te sjoelen terwijl Alexander en Kim zich naar huis haasten om zich op te maken voor hun eerste echte Keniaanse bruiloft.

Om 12.00 uur arriveren we, samen met Siem, bij de kerk. Het bruidspaar staat nog buiten. Eenmaal binnen begint het geheel meteen te swingen. Er staat een compleet gospel koor voor de gelegenheid mooi aangekleed in een variërend ensemble van vrouwen in prachtige jurken tot vrouwen in een Braziliaans voetbal T’shirt. Het geeft niets want zingen en swingen kunnen ze. Ook de bruid kan er wat van. Voor in de kerk staat ze al zwaaiend met armen en heupen te stralen en te glimmen. Wat een feest.

De kerkdienst duurt bijna 3 uur, tussendoor piept Kim er tussenuit om Siem in de auto te voeden. Niemand die het opmerkt. Tijdens de dienst lopen mensen in en uit en sommige van de genodigden schuiven pas de laatste tien minuten van de ceremonie naar binnen.

Na de kerkdienst zal het hele gezelschap( ongeveer 300 gasten) zich verplaatsen naar de feest locatie, zo’n kilometer verder op. De keuze is zelf rijden met de auto of wandelen achter de dansende en trommelende dames en heren, ingehuurd om de wandeling een beetje op te leuken…

Wij besluiten het voor gezien te houden omdat we weten dat het bruidspaar meestal pas uren later op de locatie verschijnt of soms zelfs helemaal niet meer de moeite neemt om die kant op te komen.

’s Avonds sluiten we de dag af met een feest van een vriendin. Siem laat ons drinken en dansen tot 0.30 uur. Dan is hij het zat en belt Elisabeth ons om naar huis te komen.

En dan….. het belangrijkste feest van deze maand. De 3e verjaardag van Naut, een mijlpaal als je het hem vraagt. Al weken wordt er gesproken over deze heugelijke dag en noemt hij het zelf “mijn happy birthday”. Er werd precies aan de rest van de familie doorgegeven hoe de dag er uit moest komen te zien, welke gasten hij verwachtte en hoe hij zijn verjaardagstaart in gedachte had.

Om zo goed mogelijk aan deze wensen tegemoet te komen, begonnen de voorbereidingen al vroeg. Er werd een kasteelcake vorm geronseld, cadeaus werden met zorg uitgezocht en de uitnodigingen geregeld.

Zondagochtend begon de dag rond 6.00 uur, stel je voor dat je een stuk van de dag zou missen! Tot een uur of zeven lukte het nog Naut en Gijs in bedwang te houden in het slaapgedeelte van ons huis. Om zeven uur moesten wij er dan toch echt aan geloven. Op naar de woonkamer, op naar het feest.

Na het uitpakken van de cadeaus en het zingen van alle liedjes die ook maar iets met een verjaardag te maken hebben, moest er meteen gespeeld worden met het nieuw verworven speelgoed.

Om negen uur is het tijd om te gaan paardrijden en heeft Kim even tijd om de kastelencake op te maken. Ridders, paarden, pijlen en bogen worden uit de playmobil dozen gevist en op de cake geplaatst. Vervolgens worden daar nog een aantal vlaggen, de kaarsjes en een prominent aanwezige drie aan toegevoegd. Een ophaalbrug van smarties, tum-tum’s als ramen, gekleurde hagel gewoon voor de gezelligheid en klaar zijn we.

Helaas valt rond 9.00 uur de stroom uit. Op zich niet zo erg, maar wel als je van plan bent een springkussen in je tuin te hebben en tijdens de borrel bitterballen, samo’s en loempia’s te frituren….
Voorlopig houden we ons hoofd koel en wachten we nog even af.

Om 10.00 uur is de stroom terug om vervolgens om 10.30 uur weer uit te vallen. Lichte paniek komt op, maar die weet Kim voorlopig ook weer te onderdrukken met de gedachte: “dat als die uitvalt er ook kans is dat ie gewoon weer terug komt”.

Om 11.00 uur komt Alexander terug met de mannen en zingen we opnieuw alle liedjes die we kennen die ook maar iets met een verjaardag te maken hebben en steken we een keer of vier opnieuw de kaarsjes op de cake aan om ze vervolgens ook een keer of vier uit te blazen. Dit geeft ons de tijd om van dit alles zowel foto’s als een filmpje te maken. Voor de zekerheid bellen we de man van het springkussen om te vragen naar een alternatief. Dat is er: ‘de goochelshow’.

Om 12.00 uur is de stroom terug, wat fijn! We bellen de man van de goochelshow, hij kan komen met het springkussen. De kinderen gaan even slapen en Alexander en Kim maken de tuin en de veranda klaar voor het feest. Ballonnen en slingers, een poppenkast theater, opstelling voor het blikgooien, het snoep happen, het waterspel en de kartonnen dozen voor het helling glijden.

Om 13.00 uur hebben we opnieuw geen stroom. Voor de derde keer die dag komt er een pannetje met water op het vuur, drinken we een kop oploskoffie en spreken we de verschillende scenario’s door. Met stroom: alles gaat door zoals gepland. Zonder stroom verruilen we het springkussen voor de goochelshow, zingen we zelf en gooien we de bittergarnituur in een pan met olie.

Om 13.30 uur: STROOM! We kunnen gaan voor plan A. We zingen mee met de I-pod en genieten van een kopje goede koffie uit het nespresso apparaat terwijl we rond kijken en concluderen dat de voorbereidingen zo goed als klaar zijn. Let the party begin….

14.15 uur: GEEN STROOM, nu wordt het toch echt vervelend. We bellen opnieuw met de springkussen, goochelshow man. Hij begrijpt de situatie en zegt tussen neus en lippen door dat hij nog wel een aggregaat op de kop kan tikken! GRRRRR, alle stress voor niets…
Om 14.45 uur is de man ter plaatse, met gehuurd aggregaat en gaat spontaan de stroom weer aan. Een typisch geval van TIA, voor de Nederlanders onder ons een typisch geval van DIA (dit is Afrika).

Het feest is een groot succes met als stralende middelpunt onze kleine, grote man!

Op maandag trakteert hij op school en op dinsdag doen we het feest nog eens dunnetjes over tijdens de playgroup hier op de veranda. De kastelen cake is compleet verorbert, de slingers zijn van de muur en Naut geniet de komende week nog na. Op naar de volgende verjaardag!

Naast al het gefeest realiseren wij ons dat Kenia nog steeds Kenia is als we horen op het nieuws dat de belofte van de regering om 28.000 nieuwe leraren op te leiden is terug gebracht tot een aantal van 5.000. De klassen met 100 leerlingen zullen na eindeloze stakingen van de mensen in het onderwijs worden terug gebracht naar 95 leerlingen per klas, niet iets om over te juichen.

De enorme brand van gisteren in de industrial area laat zien hoe mensen hier proberen iets van hun leven te maken met alle risico’s van dien. Meer dan 100 doden omdat mensen denken dat ze iets kunnen halen bij een lekkende petrol leiding….

En dan de rechtszaken van de verdachte van de post election violence. Wij hopen dat de feiten op tafel komen zodat ze vervolgd kunnen worden. Zo, niet houden we ons hart vast… dan denken de politici helemaal dat ze onschendbaar zijn.

Lieve allemaal, nog 2 weken en dan zijn Kim en Siem in Nederland. De rest volgt 2 weken later. Wie weet zien we elkaar in NL en anders tot daarna….

Liefs Alexander, kim, Gijs, Naut en Siem