Tijd voor wat anders……
Door: Alex en Kim
Blijf op de hoogte en volg kimenalex
27 September 2009 | Kenia, Nairobi
De logeerkamer is klaar, matras, dekbed en kussens gekocht, bed in elkaar, kastjes ernaast en lampje aan de muur.
Muskietennetten hangen op de kamers van Gijs en Naut net zoals de laatste schilderijtjes, blokken om spullen in te zetten en in de familyroom hangt het door ons nieuw aangeschafte kunstwerk van Keniaanse bodem. Na een avondje Italiaans dineren op Alex zijn verjaardag verlieten we het restaurant niet alleen met heerlijk gevulde en tevreden magen, maar ook met het kunstwerk van Keniaans kunstenaar Sam, met een abstracte voorstelling van Afrikaanse hutten ‘outside town’.
De wasmanden zijn gekocht, de gordijnen hangen, de vloer is ( bijna) klaar en vrijdag komt er een mannetje om de afvoer in de douche boven te voorzien van een nieuwe laag tegels. Dit keer hopelijk zo gelegd dat ze niet omhoog maar omlaag liggen richting het doucheputje, wat ons dan in het vervolg in de ochtend ongeveer twee keer tien minuten tijd gaat besparen omdat we nu al douchend proberen met één van onze voeten het neerkomende water richting de afvoer te schuiven.
De livingroom is voorzien van een bank, een stoel en een kast en het speelgoed van Gijs en Naut heeft zijn plaats gekregen. Er zit een extra slot op de keukendeur en de voorbereidingen om later deze week de hangmat op te hangen op ons balkon zijn in volle gang.
Dat onze auto het op donderdag begeven heeft is een lichte domper op ons zo ver afgestreepte ‘things to do’ lijstje, maar het kan ook niet allemaal vanzelf gaan…..
Aangezien we dit weekend dus autoloos zijn, hebben we, naast een flinke wandeling van 40 minuten met een temperatuur van rond de 30 graden naar de compound van de Nederlandse school, over stoffige en vooral hobbelige wegen met kuilen zo diep dat Gijs er in verdwijnen kan en hobbels zo hoog dat we met z’n tweeën wagen voor wagen naar boven moeten duwen, om vervolgens, na het afspoelen van zweet en het stof in het zwembad, dezelfde weg 40 minuten terug te wandelen, dit weekend geen spannende uitstapjes op het programma staan en dus is er een keer tijd voor iets anders…..
Het werkende leven in Kenia:
Voor Kim valt er niet heel veel meer te vertellen dan dat het heerlijk is. Een leuke school met fijne collega’s en kinderen die zowel Engels, Nederlands en met regelmaat nog één, twee of drie andere talen spreken. Het is en blijft een Nederlandse organisatie, wat vaak een verademing is, in een Afrikaans land, dat wel, waardoor we toch ook met regelmaat te maken krijgen met de Keniaanse gang van zaken. Gijs vindt het soms een beetje moeilijk dat zoals hij zelf zegt, “mijn mama werkt op de klas met grote kinderen”. Af en toe staat hij met trillend lipje en de tranen achter zijn ogen voor het kantoor en zegt, “Kijk mama, ik ga helemaal niet huilen”.
Voor Alex is het een ander verhaal, een internationale organisatie in een Afrikaans land met zijn geheel eigen Keniaanse gebruiken en gewoonten. Het werk bevalt goed, fijne collega’s met ook zo weer hun eigen gebruiksaanwijzing. Om ze maar eens allemaal generaliserend over één kam te scheren zijn de Kenianen van het stel nog het meest recht door zee, maar toch ook afwachtend en er gaat dan ook het nodige duw en trekwerk aan vooraf wil je van een Keniaan zijn of haar mening horen. De Tanzanianen zijn defensief en van de Ugandesen ….. nog geen idee. Dit betekent dan ook dat Alexander wat vaker wat moet wegslikken.
Nu na 9 weken komt er ineens een heleboel helderheid na het lezen van een stukje uit de business daily, het financieel dagblad van Kenia:
“Kenyan business language demystified” ( Keniaanse business taal nader verklaard)
Elk specialisme heeft zijn eigen woordenboek, dat wil zeggen, woorden met een speciale betekenis, vakjargon en zinnen die voor de buitenwereld het één, maar voor de binnencirkel iets heel anders betekenen. Keniaans small business is geen uitzondering. Bij deze is het tijd om wat licht te scheppen in de duisternis, zodat degenen die proberen aansluiting te vinden in het Keniaanse circuit het niet hoeven te leren via de langzame, trage weg, ‘the hard way’.
Hieronder een eerste aanzet van het Keniaanse business woordenboek wat kan helpen bij het sluiten van dagelijkse deals en het oplossen van problemen.
“Your check is in the post”
We will pay you when we’re ready
“I’m stuck in traffic”
I may be stuck in traffic or still be at the hair salon
“I’ll try and come tomorrow”
You definitely won’t see me tomorrow, and probably never
“I’ll revert to you
You will never hear from me again
“This could be difficult”
You don’t know what you’re talking about
“That’s an interesting perspective”
You don’t know what you’re talking about
En dan de beste zin bewaard tot het laatst:
“This is Kenya”
You can’t expect anything to work here….
Zo verhelderend kan een krantenartikel zijn. Morgen om half 6 vertrekt Alexander voor 2 dagen naar Tanzania. Nu maar hopen dat de taxichauffeur niet om half 5 opbelt om te zeggen dat hij vastzit in het verkeer. Wij weten dan wel beter…. als je haar maar goed zit.
De rest van de familie maakt zich klaar voor een paar dagen zonder Alexander, maar de vooruitzichten zijn goed:
Al tikkende aan deze site editie slaat de regen met ferme kracht tegen de ramen, een goed teken;
Gijs zijn duim is niet meer ontstoken, een goed teken;
Naut zijn eerste tand is door, een goed teken; en
Na een zondagmiddag wandeling met het gezin zegt Gijs: ”lekker weer thuis”, een goed teken.
Ons weekendje weg uitgesteld naar volgende week, hopelijk gewoon weer met onze eigen ‘bus’.
Tot later.
Alexander, Kim, Gijs en Naut
Muskietennetten hangen op de kamers van Gijs en Naut net zoals de laatste schilderijtjes, blokken om spullen in te zetten en in de familyroom hangt het door ons nieuw aangeschafte kunstwerk van Keniaanse bodem. Na een avondje Italiaans dineren op Alex zijn verjaardag verlieten we het restaurant niet alleen met heerlijk gevulde en tevreden magen, maar ook met het kunstwerk van Keniaans kunstenaar Sam, met een abstracte voorstelling van Afrikaanse hutten ‘outside town’.
De wasmanden zijn gekocht, de gordijnen hangen, de vloer is ( bijna) klaar en vrijdag komt er een mannetje om de afvoer in de douche boven te voorzien van een nieuwe laag tegels. Dit keer hopelijk zo gelegd dat ze niet omhoog maar omlaag liggen richting het doucheputje, wat ons dan in het vervolg in de ochtend ongeveer twee keer tien minuten tijd gaat besparen omdat we nu al douchend proberen met één van onze voeten het neerkomende water richting de afvoer te schuiven.
De livingroom is voorzien van een bank, een stoel en een kast en het speelgoed van Gijs en Naut heeft zijn plaats gekregen. Er zit een extra slot op de keukendeur en de voorbereidingen om later deze week de hangmat op te hangen op ons balkon zijn in volle gang.
Dat onze auto het op donderdag begeven heeft is een lichte domper op ons zo ver afgestreepte ‘things to do’ lijstje, maar het kan ook niet allemaal vanzelf gaan…..
Aangezien we dit weekend dus autoloos zijn, hebben we, naast een flinke wandeling van 40 minuten met een temperatuur van rond de 30 graden naar de compound van de Nederlandse school, over stoffige en vooral hobbelige wegen met kuilen zo diep dat Gijs er in verdwijnen kan en hobbels zo hoog dat we met z’n tweeën wagen voor wagen naar boven moeten duwen, om vervolgens, na het afspoelen van zweet en het stof in het zwembad, dezelfde weg 40 minuten terug te wandelen, dit weekend geen spannende uitstapjes op het programma staan en dus is er een keer tijd voor iets anders…..
Het werkende leven in Kenia:
Voor Kim valt er niet heel veel meer te vertellen dan dat het heerlijk is. Een leuke school met fijne collega’s en kinderen die zowel Engels, Nederlands en met regelmaat nog één, twee of drie andere talen spreken. Het is en blijft een Nederlandse organisatie, wat vaak een verademing is, in een Afrikaans land, dat wel, waardoor we toch ook met regelmaat te maken krijgen met de Keniaanse gang van zaken. Gijs vindt het soms een beetje moeilijk dat zoals hij zelf zegt, “mijn mama werkt op de klas met grote kinderen”. Af en toe staat hij met trillend lipje en de tranen achter zijn ogen voor het kantoor en zegt, “Kijk mama, ik ga helemaal niet huilen”.
Voor Alex is het een ander verhaal, een internationale organisatie in een Afrikaans land met zijn geheel eigen Keniaanse gebruiken en gewoonten. Het werk bevalt goed, fijne collega’s met ook zo weer hun eigen gebruiksaanwijzing. Om ze maar eens allemaal generaliserend over één kam te scheren zijn de Kenianen van het stel nog het meest recht door zee, maar toch ook afwachtend en er gaat dan ook het nodige duw en trekwerk aan vooraf wil je van een Keniaan zijn of haar mening horen. De Tanzanianen zijn defensief en van de Ugandesen ….. nog geen idee. Dit betekent dan ook dat Alexander wat vaker wat moet wegslikken.
Nu na 9 weken komt er ineens een heleboel helderheid na het lezen van een stukje uit de business daily, het financieel dagblad van Kenia:
“Kenyan business language demystified” ( Keniaanse business taal nader verklaard)
Elk specialisme heeft zijn eigen woordenboek, dat wil zeggen, woorden met een speciale betekenis, vakjargon en zinnen die voor de buitenwereld het één, maar voor de binnencirkel iets heel anders betekenen. Keniaans small business is geen uitzondering. Bij deze is het tijd om wat licht te scheppen in de duisternis, zodat degenen die proberen aansluiting te vinden in het Keniaanse circuit het niet hoeven te leren via de langzame, trage weg, ‘the hard way’.
Hieronder een eerste aanzet van het Keniaanse business woordenboek wat kan helpen bij het sluiten van dagelijkse deals en het oplossen van problemen.
“Your check is in the post”
We will pay you when we’re ready
“I’m stuck in traffic”
I may be stuck in traffic or still be at the hair salon
“I’ll try and come tomorrow”
You definitely won’t see me tomorrow, and probably never
“I’ll revert to you
You will never hear from me again
“This could be difficult”
You don’t know what you’re talking about
“That’s an interesting perspective”
You don’t know what you’re talking about
En dan de beste zin bewaard tot het laatst:
“This is Kenya”
You can’t expect anything to work here….
Zo verhelderend kan een krantenartikel zijn. Morgen om half 6 vertrekt Alexander voor 2 dagen naar Tanzania. Nu maar hopen dat de taxichauffeur niet om half 5 opbelt om te zeggen dat hij vastzit in het verkeer. Wij weten dan wel beter…. als je haar maar goed zit.
De rest van de familie maakt zich klaar voor een paar dagen zonder Alexander, maar de vooruitzichten zijn goed:
Al tikkende aan deze site editie slaat de regen met ferme kracht tegen de ramen, een goed teken;
Gijs zijn duim is niet meer ontstoken, een goed teken;
Naut zijn eerste tand is door, een goed teken; en
Na een zondagmiddag wandeling met het gezin zegt Gijs: ”lekker weer thuis”, een goed teken.
Ons weekendje weg uitgesteld naar volgende week, hopelijk gewoon weer met onze eigen ‘bus’.
Tot later.
Alexander, Kim, Gijs en Naut
-
27 September 2009 - 18:38
Tsinaris Familie:
Wat een heerlijk medium! Fijn om al die goede tekens te lezen! Liefs van ons allemaal! -
27 September 2009 - 20:56
Bets En Wim:
Lieve allemaal
Met heel veel plezier julie verslag weer gelezen!Alexander nog gefeliciteerd met je verjaardag . Fijn dat jullie ook weer eens flinke druppels tegen het raam horen tikken,daar zal Kenia blij mee zijn.Het huis van jullie ziet er fantastisch uit .Schattige fotos van de dapperen mannetjes {ik bedoel jullie mannetjes natuurlijk]
Lieve groetjes Bets Wim
tot de volgende keer!! -
27 September 2009 - 21:37
Gera:
....alsof je er al jaren woont en...
blijf de zegeningen tellen!
Wisten jullie dat de Drenthen -tig manieren hebben om "ja"te zeggen, maar dat dat soms ook "nee" betekent?
Keep on the sunny side of life!
Lieve groet, Gera -
28 September 2009 - 05:01
Marion:
Lieve Alexander: nog gefeliciteerd met je verjaardag! (ik weet niet of ze een mooie Keniaanse zin hebben voor: ik wist het wel, maar was het vergeten?! Iets van of course I did know that, but I was stuck in the traffic....)
Verder raar om al jullie spullen in dit'vreemde' huis te zien staan, maar moet jullie nageven dat jullie er weer iets fantastisch van hebben gemaakt. Vooral het Hollandse tafelkleed ziet er goed uit! Skype gaat volgende week geïnstalleerd worden, aangezien ik dan een nieuwe computer krijg. Dikke kus voor allemaal!
-
28 September 2009 - 08:51
Bart Te Amstelveen:
Hoi Kim, Alexander, Gijs en Naut!
Wat leuk om elke keer weer jullie belevenissen te lezen! En zoals anderen ook al schrijven, het ziet er weer heel gezellig uit in jullie huis. Ben wel heel benieuwd wat er met jullie 4x4 auto aan de hand is, dat heb ik nog even gemist...
Ook mooi dat Kim een baan heeft, wel moeilijk als 1 van de jongens met dikke ogen voor de deur staat, maar dat gaat vast ook goed komen.
Succes met alles en we blijven jullie volgen vanuit Amstelveen!!
Gr Bart -
28 September 2009 - 10:42
Steffelien:
Wat een prachtig ingericht huis! Het ziet er gezellig en mooi uit. Geniet! Kus Stef -
28 September 2009 - 13:20
Carolien:
tja, de "lokale taal" leren spreken kan heel verhelderend werken!
Wat een ruimte in jullie huis zeg, ziet er goed uit!
Leuk ook dat je een foto van vroeger van jou op de trap erbij hebt gedaan kim :)
liefs carolien
-
29 September 2009 - 10:50
Pien:
Ziet er goed uit dat huissie, kost wat energie, maar dan heb je wel wat! Zet hem op effe in je eentje met de mannen Kim! Kusje -
29 September 2009 - 20:04
Dunja:
Wat ontzettend leuk om jullie nieuwe huis ingericht te zien met de spullen uit Nederland. Het ziet er in ieder geval heel gezellig uit. volgends mij wel een plek waar je je thuis kunt voelen. Is het weer al weer wat beter? Hier was het vandaag voor het eerst herfstachtig, grijs en miezerig. Wel gek na al die nazomerse dagen. Succes met de kleine mannen Kim. Liefs, Dunja -
30 September 2009 - 18:28
Lotje:
Oh, slecht....helemaal je verjaardag vergeten Alex; alsnog van harte! Heb je ook zo'n mooie taart gehad?
Ik had al van Suus gehoord hoe mooi jullie huis was geworden,maar zie het nu pas zelf. Ziet er heel gezellig en vertrouwd uit, zo met jullie eigen spullen. En wat een ruimte...pas maar op dat je daar niet teveel aan gaat wennen, straks willen jullie niet meer terug naar Nederland/Amsterdam, en haar kleine, onbetaalbare huizen. Maarja, hier zijn de mannetjes weer wat betrouwbaarder ;0). liefs Lotje -
30 September 2009 - 18:58
Ilona:
Hopelijk is Alexander weer goed thuisgekomen met zo'n nuttig Tanziaans business woordenboek! Veel plezier aankomend weekend met hopelijk werkende 4wheeldrive superjeep. liefs, Ilona -
01 Oktober 2009 - 18:29
Shirley:
Lieve Kim en ALexander,
Wat fijn om te zien dat jullie zo'n mooie stek hebben gevonden. Veel sterkte met de kleine mannen als Alex van huis is! Bij ons zijn ze nu net aan de nieuwe creche gewend. Valerie heeft het erg naar haar zin en Phileine heeft moeite haar flesjes leeg te drinken. Maar ze groeit enorm, dus we maken ons nog maar geen zorgen. Jelle vindt de naschoolse opvang prima, vooral omdat er nog geen 10 kindjes op zitten.
Groetjes uit Amsterdan -
08 Oktober 2009 - 11:38
Melanie Van De Titaa:
Bedankt voor de lieve kaart!Wat een mooie box,zag ik!Naut loopt de trap alweer op,ik zat net te denken,dat is goed opletten met zo'n ondernemend mannetje.Dat heeft hij zelf alweer opgelost.En Gijs,we denken aan je hoor.We zien het voor ons als je met je trillende mond zegt dat je niet hoeft te huilen!Ziet er allemaal goed uit!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
