Chinezen eten met stokjes
Door: Alex en Kim
Blijf op de hoogte en volg kimenalex
20 September 2004 | China, Peking
Kumming, het zuiden.
Na ruim 4 weken China zijn we aangekomen in de eendenvijverstad (vraag ons niet waar de naam vandaan komt).
De afgelopen weken steeds een beetje meer geproefd van het Chinese platteland. Kleine dorpen, kleurrijke markten, uitgestrekte rijstterrassen, kenmerkende smaken en geuren.
Al fietsend en wandelend door de dorpen zijn we een heleboel wijzer geworden (ook dankzij onze chinese gids Mr. Guo).
Zoals men zegt eten Chinezen, behalve stoelen, tafels en vliegtuigen, alles wat kruipt, vliegt en poten heeft en dan ook helemaal. Wij doen dat misschien ook maar dan heet het fricandel of rookworst. Het Westerse principe ' wel eten niet weten' kennen ze hier niet.
Op de markten scharrelen de gerechten kakelend door het zand, wroeten de varkens (nog) nietsvermoedend in de modder en steken de vissen ijverig al hun energie in het happen naar lucht in teilen met slechts en zeer dun laagje water. Is de laatste adem al uit de gerechten dan hangen ze tenminste herkenbaar aan een haak of als bouwpakket tentoongesteld op de plank. " S avonds blijft het iedere keer een genot de grote verscheidenheid aan smaken en geuren (niet meer terug te herkennen) in de kleine schaaltjes op je tafel te zien verschijnen.
Zo zuiver en eerlijk als de Chinezen omgaan met voedsel zo weinig aandacht schenken ze aan de ruimte waar het voedsel het lichaam weer verlaat, de toiletten. Deze tegenstelling is voor ons nauwelijks te begrijpen.
In de meeste gevallen gaat het om een gat of gleuf in de grond. Dat zou er overigens net zo goed niet kunnen zitten. De meeste uitwerpselen verdwijnen niet in het gat, maar liggen er treurig en stinkend naast. Het is in ieder geval altijd duidelijk welke van de twee het vrouwentoilet is. Net zoals bij de mannen zijn de vrouwentoiletten over het algemeen open ruimtes waar je gezellig naast elkaar ( als je zin hebt keuvelend met je buurvrouw) je behoefte kan doen. Dit fenomeen stamt nog uit de tijd van de culturele revolutie. In de open toiletten kon je elkaar in de gaten houden en eventueel waarschuwen mocht dat nodig zijn.
Helaas zie je door het hele land nog de sporen van de culturele revolutie. Toen men (Mao) dacht dat "nieuw" het toverwoord was voor vooruitgang zijn in korte tijd veel ornamenten, beelden en muurschilderingen vernietigd en verwoest.Tijdens ons verblijf in Dali werd voor het eerst, 29 jaar na dato, op de Chinese televisie voorzichtig erkend dat de hele revolutie niet 'de grote sprong vooruit' is geweest maar eerder een 'grote vergissing'.
Op het platteland zijn de boeren al jaren bezig hun hoofd boven water te houden. 80% van de Chinezen woont op het platteland. Zelfs in goede jaren gaat zo'n 15 % van de oogst verloren aan ongedierte en opslagproblemen.
Nog steeds is het verplicht om 15% van de graanoogst aan de overheid te leveren. Een soort vaste vorm van belasting. In de arme delen van China wordt vervolgens na de verplichte inlevering aan de overheid 70% van de oogst door de boerengezinnen zelf geconsumeerd. Tel uit je winst. Er blijft eigenlijk nauwelijks iets over om te verkopen of om te ruilen voor andere noodzakelijke producten. Veel van de boeren trekken noodgedwongen naar de steden waar ze vaak geen werk vinden omdat ze ongeschoold zijn en niet beschikken over een sociaal netwerk.
Binnen China leven nog ongeveer 50 minderheidsgroepen: Naxi, Yi, Dongba, Bai etc. Op de markten struinen de kleurrijk geklede vrouwen met torenhoge hoofdtooien, strikken, pluimen, kwasten, parels en sjaals door de drukte. De vrouwen zijn er belangrijk. Onvoorstelbaar zwaar werk als het sjouwen van manden vol stenen en bossen graan, rijst en hout wordt hier meestal door vrouwen uitgevoerd. Soms bezwijken ze bijna onder de hoeveelheid of lijken ze door hun veel te kleine afgebonden voetjes het evenwicht te verliezen. We stonden erbij en keken ernaar vol bewondering en verwondering.
De grootste groep zijn de Han-Chinezen
(70%) Ook daar hebben we het een en ander over geleerd:
* Voordringen is een nationale sport;
* Boeren, smakken, spugen en rochelen doen ze allemaal (ook bevallige jonge vrouwen en de nog geen turf hoge kinderen);
* Huidskleurige pantysokjes zijn hip;
* Als ze je niet begrijpen helpen ze je toch (van de wal in de sloot);
* Chinese toeristen zijn er altijd veel, heel veel; en ......
* Chinezen eten met stokjes
Wij gaan door naar Guilin. De laaste weken in het land van de rijzende zon.
Tot snel, Alexander en Kim
Na ruim 4 weken China zijn we aangekomen in de eendenvijverstad (vraag ons niet waar de naam vandaan komt).
De afgelopen weken steeds een beetje meer geproefd van het Chinese platteland. Kleine dorpen, kleurrijke markten, uitgestrekte rijstterrassen, kenmerkende smaken en geuren.
Al fietsend en wandelend door de dorpen zijn we een heleboel wijzer geworden (ook dankzij onze chinese gids Mr. Guo).
Zoals men zegt eten Chinezen, behalve stoelen, tafels en vliegtuigen, alles wat kruipt, vliegt en poten heeft en dan ook helemaal. Wij doen dat misschien ook maar dan heet het fricandel of rookworst. Het Westerse principe ' wel eten niet weten' kennen ze hier niet.
Op de markten scharrelen de gerechten kakelend door het zand, wroeten de varkens (nog) nietsvermoedend in de modder en steken de vissen ijverig al hun energie in het happen naar lucht in teilen met slechts en zeer dun laagje water. Is de laatste adem al uit de gerechten dan hangen ze tenminste herkenbaar aan een haak of als bouwpakket tentoongesteld op de plank. " S avonds blijft het iedere keer een genot de grote verscheidenheid aan smaken en geuren (niet meer terug te herkennen) in de kleine schaaltjes op je tafel te zien verschijnen.
Zo zuiver en eerlijk als de Chinezen omgaan met voedsel zo weinig aandacht schenken ze aan de ruimte waar het voedsel het lichaam weer verlaat, de toiletten. Deze tegenstelling is voor ons nauwelijks te begrijpen.
In de meeste gevallen gaat het om een gat of gleuf in de grond. Dat zou er overigens net zo goed niet kunnen zitten. De meeste uitwerpselen verdwijnen niet in het gat, maar liggen er treurig en stinkend naast. Het is in ieder geval altijd duidelijk welke van de twee het vrouwentoilet is. Net zoals bij de mannen zijn de vrouwentoiletten over het algemeen open ruimtes waar je gezellig naast elkaar ( als je zin hebt keuvelend met je buurvrouw) je behoefte kan doen. Dit fenomeen stamt nog uit de tijd van de culturele revolutie. In de open toiletten kon je elkaar in de gaten houden en eventueel waarschuwen mocht dat nodig zijn.
Helaas zie je door het hele land nog de sporen van de culturele revolutie. Toen men (Mao) dacht dat "nieuw" het toverwoord was voor vooruitgang zijn in korte tijd veel ornamenten, beelden en muurschilderingen vernietigd en verwoest.Tijdens ons verblijf in Dali werd voor het eerst, 29 jaar na dato, op de Chinese televisie voorzichtig erkend dat de hele revolutie niet 'de grote sprong vooruit' is geweest maar eerder een 'grote vergissing'.
Op het platteland zijn de boeren al jaren bezig hun hoofd boven water te houden. 80% van de Chinezen woont op het platteland. Zelfs in goede jaren gaat zo'n 15 % van de oogst verloren aan ongedierte en opslagproblemen.
Nog steeds is het verplicht om 15% van de graanoogst aan de overheid te leveren. Een soort vaste vorm van belasting. In de arme delen van China wordt vervolgens na de verplichte inlevering aan de overheid 70% van de oogst door de boerengezinnen zelf geconsumeerd. Tel uit je winst. Er blijft eigenlijk nauwelijks iets over om te verkopen of om te ruilen voor andere noodzakelijke producten. Veel van de boeren trekken noodgedwongen naar de steden waar ze vaak geen werk vinden omdat ze ongeschoold zijn en niet beschikken over een sociaal netwerk.
Binnen China leven nog ongeveer 50 minderheidsgroepen: Naxi, Yi, Dongba, Bai etc. Op de markten struinen de kleurrijk geklede vrouwen met torenhoge hoofdtooien, strikken, pluimen, kwasten, parels en sjaals door de drukte. De vrouwen zijn er belangrijk. Onvoorstelbaar zwaar werk als het sjouwen van manden vol stenen en bossen graan, rijst en hout wordt hier meestal door vrouwen uitgevoerd. Soms bezwijken ze bijna onder de hoeveelheid of lijken ze door hun veel te kleine afgebonden voetjes het evenwicht te verliezen. We stonden erbij en keken ernaar vol bewondering en verwondering.
De grootste groep zijn de Han-Chinezen
(70%) Ook daar hebben we het een en ander over geleerd:
* Voordringen is een nationale sport;
* Boeren, smakken, spugen en rochelen doen ze allemaal (ook bevallige jonge vrouwen en de nog geen turf hoge kinderen);
* Huidskleurige pantysokjes zijn hip;
* Als ze je niet begrijpen helpen ze je toch (van de wal in de sloot);
* Chinese toeristen zijn er altijd veel, heel veel; en ......
* Chinezen eten met stokjes
Wij gaan door naar Guilin. De laaste weken in het land van de rijzende zon.
Tot snel, Alexander en Kim
-
20 September 2004 - 16:13
Cas:
Alex,
we zijn d'r bijna, we zijn d'r bijna, maar nog niet ..... Je kent het wel vlak voor het einde nog even de 'loose ends' oplossen. Echter is er wel degelijk licht aan het einde van de tunnel. Binnenkort weten we of we door zijn (vooral voor het ledger van belang!). Eind maart ook maar eens kijken hoe het daar in China is. Nog veel plezier und grusse aus Der Kristalturm. -
20 September 2004 - 16:30
Joerek:
He Alex en Kim eindelijk heb ik tijd om jullie verhalen te lezen. Heb met Cas weer een grote job gedraaid en vanaf morgen weer een vervolg op River. Het lijkt me een mooi land, China, alleen vervelend dat er zoveel Chinesen wonen...! De boeren lijken wel op accountants: ongeschoold en geen sociaal netwerk!! Nou geniet nog van de babi pangan en tot de volgende keer -
21 September 2004 - 09:20
Leen En Hannie:
wat een geweldig verslag, om ademloos te lezen!!Kim op het tianamenplein heeft op de foto oosterse trekjes in haar gezicht en alex neigt meer naar de USA met starbucks! JUllie schrijven echt prachtig!!Overmorgen begint je nieuwe levensjaar alexander, voorspoed, gezondheid en geluk vanuit Deventer gewenst!!L&H -
21 September 2004 - 17:09
Chantal:
Jemig, geweldig, al die reisverhalen en super om te lezen over alle gebruiken en gewoontes daar. Tijdens de cursus 'interculturele samenleving' kregen we de opdracht om te bedenken hoe je in China zou willen overleven als je daar naar toe geëvacueerd zou worden. Nou, met jullie info kom ik al een heel eind, alleen zou ik wel erg moeten wennen aan die wc's!!! Ik denk dat jij Kimmie, nu helemaaal niet meer gaat, of wel??? Ook een erg leuke verjaardagsfoto Kimmie!! En voor Ali, alvast gefeliciteerd voor jou verjaardag, maak er een leuk feessie van!
Dikke knuffel, Chantal -
28 September 2004 - 14:51
Barbara En Bart:
Hoi Kim en Alex,
Al weer bijna een week geleden was Alexander jarig: NOG GEFELICITEERD daarmee!
Mooie foto's en weer een prachtig verhaal, ga zo door!
Dat tot Dam was zeer succesvol: samen met Lilly een tent en naast iemand van de KNAU Roelof Veld was ook Marc van Hattum, Koos vd Hoeven en Gea aanwezig!
Veel plezier in Guilin.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
