Ademnood en yakmelk
Door: Alex en Kim
Blijf op de hoogte en volg kimenalex
10 September 2004 | China, Chengdu
Tibet, in 1 woord, Wauw, Wauw, Wauw. Wat een ongelooflijke ervaring. Het was een eerste impulsieve afwijking van ons reisschema maar in ieder geval geen afwijking waar we spijt van zullen krijgen. Wat kun je zeggen over Tibet?
De passen zijn hoog, de meren onwaarschijnlijk blauw, de Mount Everest adembenemend (de hoogte trouwens ook) en de wegen zijn slecht. De huizen zijn beplakt met mooi uitgesneden, ronde, gedroogde koeienvla voor de isolatie, staat nog leuk ook. Het openbaar vervoer: veredelde elektrische grasmaaiers met laadbak. De kinderen zijn of bloot of heel smoezelig. Ze zitten onder de modder, de zweren en hun haren zien eruit of er het afgelopen half jaar niet een keer een beetje water over heen is gevlogen, laat staan shampoo. Als je je afvraagt waar de kinderen vandaan komen, als je in the middle of nowhere staat en ze met bosjes op je af komen rennen, krijg je op die vraag geen antwoord. Ze zijn er gewoon. Het merendeel van de mensen werkt aan de weg, dichten van kuilen, dichten van kuilen en dichten van kuilen. De overige mensen werken op het land of restaureren de monasteries. Ze zingen en dansen terwijl ze werken.
De Chinezen hebben gezorgd voor betere wegen maar daarmee houdt hun positieve invloed een heel eind op. Aan de achterkant van het Potala hebben de Chinezen gedaan waar ze goed in zijn: heel veel grote bedrijven en heel veel neon reclames. Lhasa wordt dan ook wel gekscherend Lhasa Vegas genoemd. Gelukkig zijn de Tibetanen trots. Het is een mooi, blijmoedig en waardig volk. De gezichten getekend door het leven, het zware werk. Toch bekruipt je een geluksgevoel als je deze mensen ziet, ze geloven in waar ze voor gaan. Het is een volk wat hangt aan tradities. Dat maakt ze mooi en waardig. Ongeveer 80% van de bevolking gaat traditioneel gekleed. Langs de kant van de weg, 100-den kilometers van Lhasa vandaag schuiven pelgrims langs de kant van de weg. Staan, knielen, snoekduik, staan, knielen snoekduik. Vastberaden al buikschuivend Lhasa en de Jokhang tempel te bereiken om daar het boedhisme te bedrijven en de Dalai Lama te eren. De Jokhang tempel is de meest heilige tempel van Tibet. De pelgrims offeren daar Yakboter, witte linten en Yuan. Helaas zie je er ook mensen, op een onbewaakt ogenblik de 1,5 en 10 Yuan biljetten tussen de tenen van de verschillende boedha's uitvissen. Die biljetten zie je vervolgens in hun broekzak verdwijnen (sneller verdiend dan bedelen). Onze 6-daagse tocht naar het Mount Everest base camp was koud, hoog (5250 meter), de wandeling zwaar en om nooit te vergeten. Onze chauffeur sprak geen Engels en had een bandje met 4 nummers dat 6 dagen lang gedraaid, gedraaid en gedraaid werd. Favoriet was "The groove genarator" (Alex kan het heel aardig mee zingen). Deze chauffeur reed ons in een 4WD uit de jaren 20 door Tibet. Iedere dag een nieuw gebrek, een nieuw avontuur. Voor vertrek geen snelheidsmeter en geen bezinemeter.
Dag 1: linkerachterwiel los.
Dag 2: spiegel eraf.
Dag 3: andere spiegel eraf.
Dag 4: linker schokbreker onder de auto uit gevallen.
Dag 5: kalf aangereden. Het beest lag in een keer onder onze auto. Gelukkig had onze chauffeur gezegende zaadjes van de Dalai Lama waardoor wij er met de schrik en het kalf met een lichte hoofdpijn van afkwamen. Als laatste gebrek had de chauffeur de neiging zo eens in de paar dagen achter het stuur in slaap te vallen. Heel verontrustend als je dagelijks over bergpassen van boven de 4000 meter rijdt!
'Yak melk smaakt zo als het klinkt'.
Kortom wij zijn verliefd geworden. Tibet is een land waarvan je voordat je er weg gaat al spijt voelt dat je er weer vertrekt.
Nu richting Lijiang om een beetje te ontspannen.
Tot snel, Alexander en Kim
Rectificatie op vorig bericht: Door het reizen beginnen onze hersenen kleine gebrekken te vertonen. De Dalai Lama zit niet in Ladakh maar in Dharamsala. Wij twijfelen er niet aan dat hij ook graag een optrekje zou willen hebben in Ladakh.
De passen zijn hoog, de meren onwaarschijnlijk blauw, de Mount Everest adembenemend (de hoogte trouwens ook) en de wegen zijn slecht. De huizen zijn beplakt met mooi uitgesneden, ronde, gedroogde koeienvla voor de isolatie, staat nog leuk ook. Het openbaar vervoer: veredelde elektrische grasmaaiers met laadbak. De kinderen zijn of bloot of heel smoezelig. Ze zitten onder de modder, de zweren en hun haren zien eruit of er het afgelopen half jaar niet een keer een beetje water over heen is gevlogen, laat staan shampoo. Als je je afvraagt waar de kinderen vandaan komen, als je in the middle of nowhere staat en ze met bosjes op je af komen rennen, krijg je op die vraag geen antwoord. Ze zijn er gewoon. Het merendeel van de mensen werkt aan de weg, dichten van kuilen, dichten van kuilen en dichten van kuilen. De overige mensen werken op het land of restaureren de monasteries. Ze zingen en dansen terwijl ze werken.
De Chinezen hebben gezorgd voor betere wegen maar daarmee houdt hun positieve invloed een heel eind op. Aan de achterkant van het Potala hebben de Chinezen gedaan waar ze goed in zijn: heel veel grote bedrijven en heel veel neon reclames. Lhasa wordt dan ook wel gekscherend Lhasa Vegas genoemd. Gelukkig zijn de Tibetanen trots. Het is een mooi, blijmoedig en waardig volk. De gezichten getekend door het leven, het zware werk. Toch bekruipt je een geluksgevoel als je deze mensen ziet, ze geloven in waar ze voor gaan. Het is een volk wat hangt aan tradities. Dat maakt ze mooi en waardig. Ongeveer 80% van de bevolking gaat traditioneel gekleed. Langs de kant van de weg, 100-den kilometers van Lhasa vandaag schuiven pelgrims langs de kant van de weg. Staan, knielen, snoekduik, staan, knielen snoekduik. Vastberaden al buikschuivend Lhasa en de Jokhang tempel te bereiken om daar het boedhisme te bedrijven en de Dalai Lama te eren. De Jokhang tempel is de meest heilige tempel van Tibet. De pelgrims offeren daar Yakboter, witte linten en Yuan. Helaas zie je er ook mensen, op een onbewaakt ogenblik de 1,5 en 10 Yuan biljetten tussen de tenen van de verschillende boedha's uitvissen. Die biljetten zie je vervolgens in hun broekzak verdwijnen (sneller verdiend dan bedelen). Onze 6-daagse tocht naar het Mount Everest base camp was koud, hoog (5250 meter), de wandeling zwaar en om nooit te vergeten. Onze chauffeur sprak geen Engels en had een bandje met 4 nummers dat 6 dagen lang gedraaid, gedraaid en gedraaid werd. Favoriet was "The groove genarator" (Alex kan het heel aardig mee zingen). Deze chauffeur reed ons in een 4WD uit de jaren 20 door Tibet. Iedere dag een nieuw gebrek, een nieuw avontuur. Voor vertrek geen snelheidsmeter en geen bezinemeter.
Dag 1: linkerachterwiel los.
Dag 2: spiegel eraf.
Dag 3: andere spiegel eraf.
Dag 4: linker schokbreker onder de auto uit gevallen.
Dag 5: kalf aangereden. Het beest lag in een keer onder onze auto. Gelukkig had onze chauffeur gezegende zaadjes van de Dalai Lama waardoor wij er met de schrik en het kalf met een lichte hoofdpijn van afkwamen. Als laatste gebrek had de chauffeur de neiging zo eens in de paar dagen achter het stuur in slaap te vallen. Heel verontrustend als je dagelijks over bergpassen van boven de 4000 meter rijdt!
'Yak melk smaakt zo als het klinkt'.
Kortom wij zijn verliefd geworden. Tibet is een land waarvan je voordat je er weg gaat al spijt voelt dat je er weer vertrekt.
Nu richting Lijiang om een beetje te ontspannen.
Tot snel, Alexander en Kim
Rectificatie op vorig bericht: Door het reizen beginnen onze hersenen kleine gebrekken te vertonen. De Dalai Lama zit niet in Ladakh maar in Dharamsala. Wij twijfelen er niet aan dat hij ook graag een optrekje zou willen hebben in Ladakh.
-
10 September 2004 - 15:23
Pien:
Dit ziet er (en klinkt) wel heel bijzonder allemaal! Kus -
10 September 2004 - 15:39
Arnold Van Schie:
Lieve wereldreizigers, prachtig, prachtig en leuke foto's, mis alleen de tibetaanse monnikken.Groetjes uit Nunspeet !! -
10 September 2004 - 15:54
Suus:
Oh wat adembenemend mooi die bergen en .....alles eigenlijk....volgens mij hebben jullie inderdaad een heel bijzondere plek aangedaan!!! Over tradities gesproken...de filmhuisfilm van nu is 'the story of the weeping camel'weliswaar in Mongolie maar interessant voor een ieder die de verhalen van Kim en Alx beter wil begrijpen, echte aanrader! Enjoy en wij hebben weer WEEKEND! suus -
10 September 2004 - 16:30
Maurice:
Jeetje wat een verhalen en wat een mooie foto's. Wij kijken uit naar de volgende verhalen -
10 September 2004 - 16:58
Marion:
Elke keer weer nog mooier. Prachtige foto's! Spontane acties erin houden zou ik zo zeggen. Liefs Marion -
10 September 2004 - 17:50
Natascha:
Lieve San en Kim,
Nu twijfel ik niet meer, volgend jaar Tibet! Het is iedere keer weer geweldig om jullie verhalen te lezen, ook deze keer weer veel humeur erbij! En de foto's ook weer fantastisch, hopelijk kan ik tezijnertijd een foto van het Nam Tso Lake nabestellen, adembenemend mooi, wat een ruimte. Ik ben goed aangekomen in Moskou. Helaas is het hier erg koud. Vandaag het hart van Moskou geproefd en ervaren... Het Kremlin (na eerst uitgebreid kennisgemaakt te hebben met de Russische bureaucratie). De eggs from Faberge zijn inderdaad prachtig, wat een artwork. De juwelen van het Kremlin zijn verbijsterend, zelden zulke verfijnde stukken gezien en het gebruik van edelstenen is amazing. My, my is inderdaad erg relaxed. Morgen ga ik de wereldberoemde bieten soep proberen, prachtige katedraal bezoeken en nog meer musea en kloosters. From Russia with love, Natascha -
12 September 2004 - 10:50
Esmerij:
Ik heb ook het gevoel dat ik een wereld reis maak. Zie het zelf niet zo gebeuren dat ik zoiets ga doen maar op deze manier mee genieten is toch ook fantastisch!!!! Soms heb ik bijna het gevoel dat je speciaal voor ons daar bent. zodat wij mooie verhalen kunnen lezen... Veel liefs van mij -
13 September 2004 - 07:09
Ilona:
Goodmorning worldtravellers,
Going along the journey your awareness is growing of the richness of human life and its expressions. Now you've absorbed a bit of the Tibetan way of life, their joy, humor, gentleness is always available if you know where to find it in you.
Best wishes, Ilona -
13 September 2004 - 10:35
Isabelle:
Heb zopas (nogal laat, ik weet het) jullie site 'ontdekt'... En wat een aangename ontdekking! Ben wel een uurtje zoet geweest met al jullie verhalen te lezen en foto's te bekijken. Wat prachtig en bijzonder allemaal! Heb me geen seconde verveeld en dit smaakt absoluut naar meer..! Zou graag in jullie plaats zijn (alhoewel ik nu al een hele dikke buik heb..)
Geniet ervan!
Groetjes uit Londen,
Isabelle -
13 September 2004 - 12:31
Marc Ernst:
Lexxie (en natuurlijk ook Kim),
echt prachtige foto's en goede verhalen. Het klinkt echt als een hele ervaring. Vooral bij zo’n lokale Tibetaan in de auto zitten, die dan af en toe in slaap valt lijkt met erug gezellig.
Ik heb onderhand het idee alsof jullie alweer maanden op reis zijn en binnenkort weer terug komen, maar ik weet dat het nog wel even gaat duren.
Bij Deloitte wordt het allemaal alleen maar gezelliger. Zijn weer een aantal collega's bij gekomen (gelukkig maar !!) en we zitten allemaal nog steeds tot onze nek in het werk.
Gelukkig kan ik e.a. afwisselen met een gezellige vakantie. In oktober nog even duiken in Egypte en in december wat skiën in Oostenrijk. Ik denk dat ik het wel kan volhouden.
In iedergeval wens ik jou en Kim nog veel plezier toe op jullie reis en ik hou de site in de gaten voor nog meer goede verhalen.
Groeten,
Marc Ernst
Ps. Loop je nog een beetje in de pas met die enorme planning die je gemaakt hebt !?!?!?!?!?!? -
13 September 2004 - 19:02
Suus T:
ook ik heb jullie pagina gevonden, gweldig jullie reisverhalen. Geniet ervan, hier in NL is het nog steeds even saai en nat -
14 September 2004 - 07:23
Yvonne (de Vroomen):
Hallo Kim,
Eidelijk even tijd gevonden om naar jullie site te gaan. Het laatste verhaal gelezen. heel boeiend. Mijn schoonzus en zwager zijn een aantal jaar geleden naar Tibet geweest. Ik herken in jullie hun verhalen en foto's. En opnieuw krijg ik het gevoel: daar wil ik ook naar toe.Wie weet, ooit.Nu reis ik mee door het lezen van jullie reisverslag.
Groeten,
Yvonne -
15 September 2004 - 11:39
Godelieve:
ik wil meeeeeeee
haha echt te gek die fotoos!!!!!
Leuk om alles zo mee te maken van een grote afstand
Kim gefeliciteerd met je verjaardag vandaag!!!
Ik stuur je een email kaartje ! groetjes Go -
15 September 2004 - 13:39
Marion:
Hiep hiep hoera! Kim van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Had je graag persoonlijk willen feliciteren, tis dat ik al iets heb afgesproken vanavond. dikke kus van mij -
16 September 2004 - 15:54
Bart En Barbara:
Geweldige verhalen en nu ook nog de foto's erbij; overweldigend. Daar zit je dan achter je pc-tje in je saaie kantoor die mooie verhalen te lezen en de foto's te bekijken: WAT DOE IK NOG HIER, IK WIL OOK !!!
Kim, van harte met de dag van gister en nu op naar Alexander z'n verjaardag!
Jammer dat jullie er bij de Dam-tot-Dam niet bij zijn :-) ; we hebben 8 teams met LvhL en gaan ruim 40.000,- overhandigen aan KWF Kankerbestrijding.
Blijf vooral doorgaan met die prachtige verhalen en foto's; we blijven jullie volgen!! -
19 September 2004 - 10:19
Hanneke, Suus, Chantal En Marion:
We zijn hier in Amsterdam voor de dam tot damloop. Suus is er helemaal klaar voor en heeft straks een grote schare fans langs de lijn! Hebben jullie ook nog een loop in de planning; peking-shanghailoop?? Groetjes van ons vieren -
19 September 2004 - 12:56
Jenny:
Ik lees de verhalen, bekijk de foto's en reis een beetje met jullie mee...Lieve Kim, ik hoop dat je een leuke verjaardag hebt gehad, waar je mooie herinnneringen aan zult overhouden. Vanavond eten bij Stef. We zullen er eentje op je nemen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
