2014...
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg kimenalex
16 Februari 2014 | Kenia, Nairobi
Kerst en oud en nieuw, onze tijd in Nederland is voorbij voor we het in de gaten hebben. Het is fijn iedereen weer te zien en wat zijn we blij met de milde december maand. De overgang is dit keer niet zo groot al blijft het voor Siem moeilijk dat hij zich helemaal moest aankleden voordat hij naar buiten kan gaan, "Ja, Siem ook je schoenen!"
Op 5 januari vinden we het allemaal ook weer goed om naar huis te gaan.
Wanneer we 's Avonds om 20.00 uur uit het vliegtuig stappen, worden we aangenaam verrast door de temperatuur. Een graad of 25. De jassen worden in de koffer gepropt en Siem trekt alvast zijn sokken en schoenen uit.
Veel tijd om bij te komen, hebben we niet. Tassen worden uitgepakt, winterkleren eruit, sjaals en mutsen in de was en tassen worden weer ingepakt; schepjes en emmers, bikini's en zonnebrand.
Drie dagen later vertrekken we voor een lang weekend bijkomen en opwarmen naar Lamu.
Wat voelt het fijn en vertrouwd. Zand dat tussen onze tenen kriebelt en terug op de plek waar we ruim 3,5 jaar geleden met z'n vieren voor het eerst Lamu bezochten.
Natuurlijk gaan we voor alle voor de hand liggende uitjes. We doen een tocht met een dhow en varen tussen de mangroven, eten vis, wandelen over de markt en bouwen zandkasteel na zandkasteel.
De mannen vermaken zich opperbest en dus wij ook!
Op de laatste dag genieten we op het strand van Manda beach. Helaas komt aan alle goede dingen een einde en dus ook aan deze paar dagen Lamu.
Om 14.00 uur worden we opgehaald. Per speedboot worden we naar het vliegveld gebracht. De bestuurder van de boot maakt Naut zijn dag als hij het stuur overgeeft aan onze eigen Niki Lauda. Vol gas en vol overgave, op een miami vice-achtige manier, stuiteren we vervolgens over het water. Met een grijns van oor tot oor zet de meneer het gas volledig open. Blij zijn wij als we na een minuut of 10 veilig en wel aanmeren bij de steiger van het vliegveld.
Zijn dag kan helemaal niet meer stuk als Naut vervolgens in het vliegtuig met de steward mee mag helpen om de drankjes uit te serveren, de rommel op te halen en mag zitten op de stoel van de purser alsof hij de man in charge is.
Wij vinden het wel best, dommelen een beetje weg en kijken uit het raam totdat we op schrikken door de volgende melding, ladies en gentleman fasten you're seatbelts we are landing", gedaan door onze eigen kleine steward.
Bij het uitstappen vertelt hij nog snel dat hij later ook piloot wordt wat resulteert in een rondleiding door de cockpit en een enorme hand vol vliegtuig snacks..... In de taxi op weg naar huis ligt Naut volledig uitgeteld op de achterbank....
"Never fear to live your dream".
Terug in Nairobi gaan we allemaal weer aan het werk. De weken vliegen voorbij.
Langzaam beginnen we een beetje afscheid te nemen van alle mooie plekken in Kenia.
Het lijkt er nu echt van te komen. Ooit leek 2 jaar een bijna onoverkomelijke tijd. Nu lijkt het niets en hebben we het gevoel dat we in de komende vijf maanden nog uitjes moeten doen die eigenlijk nog minimaal twee jaar tijd vergen.
Gelukkig hebben we er al een paar op de planning.
Volgende week gaat Gijs op kamp (en Kim ook).
Daarna hebben de mannen een week vakantie en gaan we een dagje naar Naivasha.
Alexander en Kim hebben de berggorilla's in Rwanda in het vooruitzicht. Nog ruim een week en dan zullen we met twee vrienden naar Rwanda vertrekken. We kijken er erg naar uit.
Voor nu vooral beelden om de afgelopen periode kracht bij te zetten.
Liefs Alexander, Kim, Gijs, Naut en Siem
Op 5 januari vinden we het allemaal ook weer goed om naar huis te gaan.
Wanneer we 's Avonds om 20.00 uur uit het vliegtuig stappen, worden we aangenaam verrast door de temperatuur. Een graad of 25. De jassen worden in de koffer gepropt en Siem trekt alvast zijn sokken en schoenen uit.
Veel tijd om bij te komen, hebben we niet. Tassen worden uitgepakt, winterkleren eruit, sjaals en mutsen in de was en tassen worden weer ingepakt; schepjes en emmers, bikini's en zonnebrand.
Drie dagen later vertrekken we voor een lang weekend bijkomen en opwarmen naar Lamu.
Wat voelt het fijn en vertrouwd. Zand dat tussen onze tenen kriebelt en terug op de plek waar we ruim 3,5 jaar geleden met z'n vieren voor het eerst Lamu bezochten.
Natuurlijk gaan we voor alle voor de hand liggende uitjes. We doen een tocht met een dhow en varen tussen de mangroven, eten vis, wandelen over de markt en bouwen zandkasteel na zandkasteel.
De mannen vermaken zich opperbest en dus wij ook!
Op de laatste dag genieten we op het strand van Manda beach. Helaas komt aan alle goede dingen een einde en dus ook aan deze paar dagen Lamu.
Om 14.00 uur worden we opgehaald. Per speedboot worden we naar het vliegveld gebracht. De bestuurder van de boot maakt Naut zijn dag als hij het stuur overgeeft aan onze eigen Niki Lauda. Vol gas en vol overgave, op een miami vice-achtige manier, stuiteren we vervolgens over het water. Met een grijns van oor tot oor zet de meneer het gas volledig open. Blij zijn wij als we na een minuut of 10 veilig en wel aanmeren bij de steiger van het vliegveld.
Zijn dag kan helemaal niet meer stuk als Naut vervolgens in het vliegtuig met de steward mee mag helpen om de drankjes uit te serveren, de rommel op te halen en mag zitten op de stoel van de purser alsof hij de man in charge is.
Wij vinden het wel best, dommelen een beetje weg en kijken uit het raam totdat we op schrikken door de volgende melding, ladies en gentleman fasten you're seatbelts we are landing", gedaan door onze eigen kleine steward.
Bij het uitstappen vertelt hij nog snel dat hij later ook piloot wordt wat resulteert in een rondleiding door de cockpit en een enorme hand vol vliegtuig snacks..... In de taxi op weg naar huis ligt Naut volledig uitgeteld op de achterbank....
"Never fear to live your dream".
Terug in Nairobi gaan we allemaal weer aan het werk. De weken vliegen voorbij.
Langzaam beginnen we een beetje afscheid te nemen van alle mooie plekken in Kenia.
Het lijkt er nu echt van te komen. Ooit leek 2 jaar een bijna onoverkomelijke tijd. Nu lijkt het niets en hebben we het gevoel dat we in de komende vijf maanden nog uitjes moeten doen die eigenlijk nog minimaal twee jaar tijd vergen.
Gelukkig hebben we er al een paar op de planning.
Volgende week gaat Gijs op kamp (en Kim ook).
Daarna hebben de mannen een week vakantie en gaan we een dagje naar Naivasha.
Alexander en Kim hebben de berggorilla's in Rwanda in het vooruitzicht. Nog ruim een week en dan zullen we met twee vrienden naar Rwanda vertrekken. We kijken er erg naar uit.
Voor nu vooral beelden om de afgelopen periode kracht bij te zetten.
Liefs Alexander, Kim, Gijs, Naut en Siem
-
16 Februari 2014 - 19:47
Dunja:
Lekker genieten ven de laatste mooie momenten! -
16 Februari 2014 - 20:18
Lotje:
Wat ziet dat er weer heerlijk relaxed uit. Geniet van jullie laatste maanden daar! -
16 Februari 2014 - 21:16
Hennie Franken:
hoi allemaal
wat een mooi verslag weer en wat een prachtge foto s erbij.
jullie tijd daar gaat naar zijn eind.
geniet van die laatste maanden daar.
zal wel erg wennen zijn weer in nederland.
maar dat maakt de familie weer helemaal goed.
tot ziens .groetjes hennie -
17 Februari 2014 - 11:44
Bart:
Wat leuk weer te lezen hoe het jullie vergaat. En dat jullie het nog druk krijgen met alle te bezoeken plekken voor jullie vertrek. En heel veel plezier bij de berggorilla's, ben nu al heel benieuwd naar de foto's en het verslag daarover! -
22 Februari 2014 - 17:49
Oma Elly:
Lieve allemaal,
Wat een mooie foto's.
We kunnen wel zien dat jullie genoten hebben.
En voor de mannetjes deze week schoolvacantie, dus geniet er allemaal van.
Veel liefs van oma Elly en opa Ben.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
